از یک عاشق شکست خورده پرسیدم

از یک عاشق شکست خورده پرسیدم:    

 بزرگ ترین اشتباه؟ گفت عاشق شدن  

  گفتم بزرگ ترین شکست؟ گفت شکست عشق  

 گفتم بزرگترین درد؟ گفت از چشم معشوق افتادن  

 گفتم بزرگترین غصه؟ گفت یک روز چشم های معشوق رو ندیدن  

 گفتم بزرگترین ماتم؟ گفت در عزای معشوق نشستن  

  گفتم قشنگ ترین عشق؟ گفت شیرین و فرهاد  

  گفتم زیبا ترین لحظه؟ گفت در کنار معشوق بودن  

 گفتم بزرگترین رویا؟ گفت به معشوق رسیدن    

 پرسیدم بزرگترین آرزوت؟ 

 اشک تو چشماش حلقه زدو با نگاهی سرد گفت:   

 مرگ 

۱۹ مبارک باشه

سهم من از شب
شاید
همان ستاره ای باشد
که همیشه پنهان است
همیشه
همیشه
همیشه
و یا به قول قاصدکها: 

ستاره ی من
همان است
که پیدا نیست   

هدیه ی من در روزی که خودم دارم در تلخی شنا می کنم ممکن است زیاد به حال و هوایت سر وسامان ندهد:



زمان می گذرد و تو هر روز زیبا تر می شوی
آن قدر که باید به یادت بیاورم
هم زبونه تنهایی هایت را
تبصره ی این شعر را برای روز های سرد بپذیر:
"هوا که سرد تر میشود تو هم هر روز
قدم به قدم همراه با آن سرد می شوی
و منی که آرزو می کنم "فردا نرسد"
اما این آرزو از اصل مشکل دارد!
تابستان تصمیم گرفته دیر برگردد
اما حتی اگر الان هم بیاید...
به خدا اشتباه شده! من گل یخ نیستم...!!
من هر روز به تو تشنه تر و تو هر روز از من دور تر می شوی
شاهد هستید؟
باز هم جاده ی عشق یک طرفه شده
من در این کویر دنباله روی سایه ای از محبت؟
به عمق سراب چه قدر مانده؟
عادت کرده ام که این جا فقط خودم رو ابری ببینم
اما تو فقط به دوری عادتم نده 

پ ن:از نوشته های دوست عزیزم عطا بچهءغم که برای همزبونه تنهایی ها نوشت 

پ ن: ببین ۶ سال چه زود گذشت !

تولدم

 به مناسبت تولدم

۱+  

امروز سالگرد هیچ حادثه ی خاصی نیست

تنها گرد و خاک زندگی باز روانم را به بازی گرفته

و خیال می کنی

من در سرور گنجشک ها دست دارم

تو نمی دانی

این چشم ها

از تولد

همیشه آماده اند تا

 هیچ وقت باز نشوند؟؟!    

 

پ ن: برگرفته از  www.diazpame10.blogfa.com