دلتنگم! به اندازهء پلکهایی که در عمرم زده ام
دلتنگم! به اندازهء دلتنگی های عالم

دلتنگ دوران کودکی

دلتنگ پدر و مادر بزرگ مرحومم

دلتنگ روزهای گذشته که همه اش خاطره شد

دلتنگ معصومیت از دست رفته
 
دلتنگم!!

دلتنگم گر به قصر آرزوها نرسم

دلتنگ روزهای پر هیاهو   روزهای بیشتر با تو بودن

دلتنگ صداقت های روزگار

و بیشتر از همه دلتنگ تو و و 

ماه و سنگ

اگر ماه بودم   به هر کجا که بودم
سراغ تو را از  خدا می گرفتم

و گر سنگ بودم   به هر جا که بودم
سر رهگذار تو   جا می گرفتم

اگر ماه بودی ـ به صد ناز ـ شاید 
شبی بر لب بام من می نشستی

وگر سنگ بودی   به هر جا که بودی
مرا می شکستی   مرا می شکستی !!

هر ثانیه که می گذرد

چیزی از تو را با خود می برد

زمان غارتگر عجیبی است

همه چیز را بی اجازه می برد

و تنها یک چیز را همیشه فراموش میکند

حس دوست داشتن تو را

سفر

اگه راهم این روزا از تو یه کم دوره   ببخش!
                                             
                             توی زندگی ادم یه وقت ها مجبوره  ببخش!

بگذر از من اگه صبر و طاقتم کافی نبود
                         
                             عکس من تو قاب رویایی که می بافی نبود

بگذر از من اگه جمعه بود و باز دیر اومدم

                            شب واسه گفتن قصه ها به تاءخیر اومدم

گل یک دونه ء گلدون بلور زندگی
   
                           چی دارم واست به جز یه عالمه شرمندگی



ببخش اگه میونمون فاصله هست
 
                             جای نفس تو سینه هامون گله هست


گفتی به من قصه نخور میرم و بر میگردم 


                                          همسفر پرستو ها  میشم و بر میگردم