نمیدانی دلم تنگ است

دلم تنگ است برای در کنارت بودن

دلم تنگ است برای خیره شدن در چشمانت

نازنینم نمیدانی که شبها تا سحر به یاد روزهایی که در کنار هم بودیم

 و درد دل میکردیم اشک میریزم

نمیدانی که دیداری دوباره در وجودم آتش عشقت را برانگیخته کرده است

نمیدانی چندین برابر از قبل به قلب مهربان و عاشقت وابسته شده ام

و باری دیگر عهد سوختن و ماندن را به تو دادم

هنوز رنگ چشمانت در خاطرم مانده و زنگ صدایت در گوشم زمزمه میکند

انتظار به پایان رسید و تو را از نزدیک تماشا کردم

 و به محبتت آمیخته شدم

ای پاکترین احساس به یادت آنقدر از اعماق وجود اشک خواهم ریخت

 تا تو را دوباره ببینم و تو را باری دیگر در آغوش بکشم

 و باری دیگر دستان گرمت را بفشارم و با همان دستها صورتم را نوازش دهی

نمیدانی که چقدر دلتنگم عزیزم 

چقدر دلتنگم

و من در غروبی سنگین گرفتار آمدم. غروبی که باید بایستم و به تنهایی ، نظاره اش کنم .دستانی که هنوز خنکای نسیم وجودت را حس میکند و گرمای پرمهر ِ عشقت را داغ و سوزان لمس میکند. به غروبی نظاره می کنم که از این پس همراه همیشگی ناله های شبانه ام خواهد بود و در آسمان ِ غروب هنوز هم ، تنها آخرین لبخندت را می بینم که همچون گذشته ای نه خیلی دور،همراه برق چشمانت ، سینه ام را سرشار از عشق می نماید.

و همراه نسیم ِ سوزناکی که از سوی دریا به سمتم می آید و خنکای آن قادر به التیام ِ آتش سوزناک ِ سینه ام نیست ، صدایت تا ابد برایم آشِنا خواهد بود.

تقدیم به ستاره ی همیشگی و ماندگار در قلبم...

بار دیگر ، در اندوه وداعی بدون خداحافظی بغض های محبوسم را در گلو میکشم و  در ساحل صاف قدم می گذرام تا در اندیشه ی تنها ستاره ام ، از  صدای هق هق ِ نفس هایم را تنها در سینه ام بشنوم.قدم میزنم و ......

وقتی میخواستم زندگی کنم راهم را بستند .)(وقتی سخن می گفتم گفتند گناه است)( وقتی می گریستم گفتند کودکانه است .)(وقتی میخندیدم گفتند دیوانه است .)(وقتی سکوت کردم گفتند عاشق است.)(نمی دانم چرا زندگی دشوار است ؟؟.)( چرا زیستن سخت است ؟؟.)