«عشق سرخ است! 

سرخ سرخ،

به رنگ خون،

با همان صلابت،

که از عقیق زخم سینه ،

به بیرون می تراود،

و شقایق و لاله ،

بر گستره ی زمین ،

می پروراند ؛

عشق آبی نیست!

اگر اندوهی دارد ،

میرا و فانی ،

و شادی هایش اما ،

جاودانی است!

هرگز نمی میرد ،

جان می بخشد ،

و گاهی نیز ،

جان میستاند!

ولی همیشه ،

زنده است ! »